how’s my day yesterday?
ayos! masaya !sad! kilig! kakaiyak! bored! (waaaa sama sama?) OO! ahaha. adik lang! nyahahha…
ang totoo sa anim na beses na bertdey na pinagdiwang ko dito sa kinaroroonan ko ngayon ay masasabi kong eto ang pinaka masayang taon.. i dont usually celebrate my birthday anymore.. madalas nga may work ako, so lumilipas lang na parang ordinaryong araw, mga bati na nakasanayan ko na dahil sa sila sila rin naman ang mga bumabati sakin taon taon..
pero etong taon na to ang masasabi kong pinaka espeyal.. lumundag ang puso ko sa saya, nakiliti ang puso ko sa kilig at lumuha ang mga mata ko sa kaligayahan..
and what makes my day so especial yesterday?
~~~ napangiti ang puso ko sa mga greeting pix at dotcom na natanggap ko
~~~ napangiti ang puso ko sa greeting na nakita ko sa fb wall/inbox
~~~ napangiti ang puso ko sa regalong binigay ni kikilabotz (tnx mahlabz, uber tats ako) at naiyak ang isang family member dahil sa tats! lolz.
~~~ naiyak ako sa isang mensahe na natanggap ko.. inaasahan ko naman ang pagbati mo pero hindi ko inaasahan na maluluha ako sa mga sasabihin mo.. (en i will olweiz be ur lil kayedee too) 😉
~~~ first time kong mag skype ehehe. at ng bagong gising pa! (nagtutbras naman ako bago makipag usap) lolz.
~~~ muntik nako magtampo buti humabol (eh that makes the celebration complete)
~~~ tats ako sa mga nagtxt (niwala na ako na malakas ako sayo, hoy ka din!) and tnx mga sis mahal ko kayo!
~~~ sobrang saya ko sa mga tumawag. (that makes me feel so especial) naks!
~~~ a greet from ym… kasabay ng kiliti sa aking puso at ngiti ng mga labi ay ang pagbagsak ng mga luha (bkit? sa tuwa?) hindi ko din alam.. OO! . . naisip ko ng may chance na babatiin mo rin ako, pero hindi ko inexpect na mangyayari yun..salamat na din!
kaya naman i could say na masaya talaga ang aking nagdaan na kaarawan..so meaningful..salamat sa inyo.. at salamat sa panginoon…
oo nah! mukha lang 18.. nyahaha..
LETS GET BACK TO REALITY….
tapos na ang isang araw na saya..isang araw na pwede kong masabi na isang magandang panaginip na masarap balikan.. kailangan ng harapin ang realidad na hindi ganun kasaya ang buhay. dahil hindi araw araw ay pwede sila tumawag at magtxt at higit sa lahat ay hindi araw araw na mararamdaman kita..
kasama sa ginawa ko kahapon ay ang pagbasa ko ng lahat ng poste ko mula simula hanggang sa mga komento.. nabaliktanaw ko ang mga dating madalas dumadalaw at nakakakulitan ko na hindi ko na nararamdaman ngyon (o well).. at sa mga kaibigang mula nuon hanggang ngayon ay nandyan pa rin.. nakakatuwa lang!
at ang totoo.. nakakalungkot dahil kelangan ko ng iwanan pansamantala ang wordpress.. mahirap mang iwan ang mga bagay or taong napamahal na pero gnun talaga ang buhay parang life lang.. kailangang harapin ang bagong buhay! nyayyy ang cheesy much! ahaha lolz..
MGA FRIENDS SANA SUNDAN NYO AKO SA BAGONG BAHAY KO….(lika habulan tayo) eheheh..
p.s
sana araw araw nalang ang bertday! 😉